Het ‘Ardenne(n) offensief’, mijn eerste kennismaking met het Mourik Running Team. Met wat ‘Schrik’ om mij als loper toe te voegen aan het sterk getrainde team reisde ik vrijdagnamiddag af naar de prachtige heuvelachtige Ardennen. Na een eerste kennismaking, het ophangen van de Mourik vlag, en enkele duidelijke richtlijnen om ons aan de planning te houden, gooiden we toch de planning om en gingen we een nachtelijke loop doen van ongeveer 8km alvorens te eten. Met een waar lichtspektakel om onze torso’s gingen we in de Ardense heuvels tekeer. Het was wat wennen aan de steile hellingen, maar zonder veel moeite kwamen we allemaal weer aan bij chalet Pidoux. Na wat gepraat, lekker eten, Hollands streekbier (in de Ardennen? voor een Belg?) kropen we, volgens schema, op tijd onder de wol. Enkele van ons trotseerden zelfs de kou en sliepen in een hangmat of in de aanhanger.
Zaterdagmorgen stond een estafetteloop gepland, alhoewel het weer niet echt aan onze kant stond. Sneeuw belemmerde het zicht, hagel kletterde op de ramen, maar we zouden geen Mourik zijn als dit ons kon tegenhouden. Verdeeld in twee teams gingen we van start voor een 32km lange estafetteloop. Dit was een eerste test zoals we het straks ook in de Roparun zullen doen. Ieder liep telkens ongeveer 1km, 2 à 3km rust en dan weer 1km. Voor iedereen was het weer wat aanpassen om in het juiste ritme te komen, maar het ging vlekkeloos en gedisciplineerd. Door een prachtige begeleiding in de bus en op de fiets kon er maar weinig misgaan. Het was alsof we dit al jaren deden.
Na een kommetje soep en wat brood zijn we in de namiddag nog een ontspannend loopje van 11km gaan doen. Daarna was het tijd om de beentjes omhoog te leggen. Belgische kaasjes en worstjes met een Hollands biertje vulden onze eerste honger. Ervaringen van de dag werden gedeeld en daarna bekeken we nog wat archiefbeelden van vorig jaar en vorige edities. Als afsluiter van de dag was er nog een lekkere en gezellige barbecue.
Zondagmorgen was alles bedekt met een mooi wit laagje sneeuw. In dit prachtige landschap gingen er nog een paar de verzuurde spieren wat losmaken, waarna een geslaagd sportief en sfeervol weekend teneinde was!
Dag Van Bruwaene
Het ‘Ardenne(n) offensief’, mijn eerste kennismaking met het Mourik Running Team. Met wat ‘Schrik’ om mij als loper toe te voegen aan het sterk getrainde team reisde ik vrijdagnamiddag af naar de prachtige heuvelachtige Ardennen. Na een eerste kennismaking, het ophangen van de Mourik vlag, en enkele duidelijke richtlijnen om ons aan de planning te houden, gooiden we toch de planning om en gingen we een nachtelijke loop doen van ongeveer 8km alvorens te eten. Met een waar lichtspektakel om onze torso’s gingen we in de Ardense heuvels tekeer. Het was wat wennen aan de steile hellingen, maar zonder veel moeite kwamen we allemaal weer aan bij chalet Pidoux. Na wat gepraat, lekker eten, Hollands streekbier (in de Ardennen? voor een Belg?) kropen we, volgens schema, op tijd onder de wol. Enkele van ons trotseerden zelfs de kou en sliepen in een hangmat of in de aanhanger.
